Van klooster naar convent: herbestemming met respect voor erfgoed

Transformatie van een historisch kloostercomplex: Het Convent
Het kloostercomplex Mariënholm, gebouwd in 1956, is een markant gebouw met een rijke geschiedenis in de regio. Ontworpen door architect Jan Mol in de stijl van de Bossche School, weerspiegelt het gebouw de functionaliteit en eenvoud die kenmerkend waren voor de naoorlogse architectuur. Naast een religieuze bestemming speelde het klooster ook een belangrijke maatschappelijke rol.

Het complex huisvestte zowel het klooster Mariënholm als de huishoudschool St. Bernadette. Centraal in het ontwerp stond een besloten binnenhof, dat zorgde voor een serene en rustgevende sfeer. Met de eetzaal op de begane grond en de kerkzaal op de bovenverdieping benadrukte de architectuur de combinatie van gemeenschapsleven en spiritualiteit.

Van klooster tot maatschappelijke hub
Met het afnemen van het aantal zusters werd het klooster in 1994 gesloten. Sindsdien heeft het complex verschillende nieuwe functies gekregen. In eerste instantie werd het gebouw gebruikt door het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA). Later, in 2003, werd het omgevormd tot studentenhuisvesting.

Vandaag de dag staat het complex opnieuw aan de vooravond van een bijzondere transformatie. Onder de naam Het Convent krijgt het gebouw een nieuwe bestemming als werk-, logies- en ontmoetingscentrum voor Stichting INLIA. Hiermee wordt het gebouw opnieuw een plek met een belangrijke sociale en maatschappelijke functie.

Behouden en vernieuwen
Bij de herontwikkeling van Het Convent wordt zorgvuldig omgegaan met de historische en architectonische waarde van het gebouw. De eerste fase van de renovatie wordt op 20 december afgerond, waarbij de basis wordt gelegd voor een moderne, duurzame toekomst. In de daaropvolgende fasen worden de voormalige zustervleugel, de kapel, de galerij en de binnentuin aangepakt. De volledige oplevering van het vernieuwde complex staat gepland voor eind 2025.

Het Convent illustreert hoe een historisch gebouw zich kan aanpassen aan de veranderende tijdgeest zonder zijn unieke karakter te verliezen. Het project combineert respect voor erfgoed met een toekomstgerichte visie, waarmee het een inspiratiebron vormt voor architectuur en herbestemming.